Rodzina: wrzosowate (łac. Ericaceae) Gatunek: bagno zwyczajne (łac. Ledum palustre) Innenazwy: bagniak, bagno pospolite, dziki rozmaryn Surowiec: ziele cięte (liść i łodygi)
Opis rośliny:
Bagno zwyczajne to występująca na bagnach, torfowiskach i terenach podmokłych krzewina z rodziny wrzosowatych. Dorasta do 1,5 m wysokości, ma skórzaste i owłosione od spodu liście. W porze kwitnienia pojawiają się na niej białe, różowobiałe lub żółte kwiaty. Jednak najbardziej charakterystyczny jest zapach wydzielany przez roślinę, przypominający rozmaryn. W Polsce występuje w rejonie Sudetów, Beskidów i na Podkarpaciu.
Bagno zwyczajne wydziela naprawdę intensywny zapach, dzięki niemu wykazuje właściwości odstraszające owady i bardzo dobrze sprawdza się jako środek na mole. Sama roślina jest trująca dla człowieka i nie może być spożywana.
Tradycyjne zastosowanie:
W dawnej medycynie była stosowana jako środek odkażający, rozgrzewający i przeciwbólowy oraz silnie uspokajający. Napary lub nalewki stosowano jako remedium na wiele dolegliwości (w trakcie przeziębień, przy chorobach zakaźnych, jako środek podawany przy stanach zapalnych dróg moczowych i w dolegliwościach trawiennych). Wykorzystywana była zewnętrznie do miejscowych znieczuleń.
Surowiec roślinny wyłącznie do zastosowań zewnętrznych. Bagno pozostawione w miejscu występowania moli może ograniczyć ich występowanie.