Spis treści
Afrykański sposób na mikroby
Anogeissus leiocarpa ( inne nazwy: African birch- brzoza afrykańska ; Bambara: ngálǎma)- to zimozielony krzew lub drzewo liściaste o wys. 15-30 m. z rodziny Combretaceae. Drzewo to nie posiada nazwy polskiej, jej łacińskie synonimy to Anogeissus schimperi, Conocarpus leiocarpus. Rośnie na skrajach lasu deszczowego, na sawannie i wzdłuż brzegów rzek tworzących lasy galeriowe. Anogeissus pochodzi z Afryki – występuje na dość rozległym obszarze, od Senegalu po Etiopię i Kongo.
Charakterystyczna dla tego gatunku jest jego kora- ma szary lub brązowy kolor, wyraźnie pęka, a pojedyncze płaty odpadają od pnia. Liście w początkowej fazie rozwoju pokryte są delikatnym meszkiem. Między czerwcem a październikiem, w porze deszczowej, drzewo kwitnie, a kwiaty mają barwę jasnożółtą i intensywnie pachną. Owocostany tej rośliny są kuliste, mają barwę od żółtawej po czerwonawą, a czasem brązowawą.
Zakorzeniona tradycja, a współczesność
Praktyczne zastosowanie w kręgu afrykańskiej ludności znajdują liście tego gatunku, wykorzystywane jako źródło naturalnego, żółtego barwnika. Barwnikiem tym farbuje się tradycyjne ręcznie tkane płótno malijskie zwane bògòlanfini lub bogolan ( tzw. szmatka błotna).
Z punktu widzenia ziołolecznictwa cenne są zarówno liście, kora, jak i korzenie tej rośliny. Kora drzewa jest używana jako środek przeciwko robakom dla ludzi i zwierząt. Wyciągi z korzenia okazały się groźne dla różnego rodzaju mikrobów i pasożytów, atakujących ludzkie organizmy, w tym szkodliwych grzybów.
W Burkina Faso wyciąg ze świeżego korzenia wykorzystuje się do leczenia ran, w innych rejonach- do uśmierzania bólów okołoporodowych. W Ghanie i Nigerii istnieje tradycja żucia świeżego korzenia jak gumy do żucia, co pozwala dbać o higienę jamy ustnej, odświeżać oddech i leczyć infekcje dziąseł. W Nigerii korzeń Anogeissus sprzedawany jest także jako lek na problemy gastryczne czy bóle w dolnej części pleców.
Odwar z liści lub liściastych gałązek stosuje się w leczeniu żółtej febry, żółtaczki, zapalenia wątroby, przeziębienia i bólu głowy. Jest również stosowany jest zewnętrznie przeciwko hemoroidom i chorobom skóry. Kora jest sproszkowana i używana na rany, wypryski, łuszczycę i czyraki. Gumę można ekstrahować z kory. Jest on stosowany w farmacji jako emulgator. Młode liście są gotowane i spożywane są jako warzywo.
Właściwości zdrowotne:
Główne zastosowania lecznicze:
– infekcje różnego pochodzenia
– malaria
– pasożyty
– podrażnienia skóry
– rany
Wodne i spirytusowe wyciągi z korzenia Anogeissus według badań naukowych posiadają zdolność unieszkodliwiania bakterii i grzybów, które wywołują choroby. Wykazują one działanie m.in. przeciwko pasożytniczemu pierwotniakowi Babesi, który u zwierząt powoduje babeszjozę czy gronkowcowi Mykoplasma.
Surowiec zielarskim jest : korzeń, kora, liście
Korzeń jest dostępny TUTAJ.
Bogactwo substancji czynnych
Korzeń zawiera substancje biologicznie czynne tj. alkaloidy, saponiny, taniny, fenole, glikozydy.
Środki ostrożności
Okres ciąży i karmienia piersią.
Autor: Karina Rudzka
Źródło:
– https://pfaf.org/user/Plant.aspx?LatinName=Anogeissus+leiocarpa
– http://tropical.theferns.info/viewtropical.php?id=Anogeissus+leiocarpa
– https://agritrop.cirad.fr/582521/1/ID582521.pdf
– http://database.prota.org/PROTAhtml/Anogeissus%20leiocarpa_En.htm
– http://www.m.elewa.org/JABS/2014/78/5.pdf
