Spis treści
Ashwagandha to roślina o udokumentowanych właściwościach prozdrowotnych. Jej stosowanie ma korzystny wpływ na różne aspekty funkcjonowania człowieka, dlatego wykorzystywana jest powszechnie w medycynie naturalnej. Ashwagandha może wspomagać wydolność organizmu, kondycję fizyczną oraz stymulować pracę mózgu (poprawia koncentrację, co jest istotne w przypadku osób pracujących umysłowo). Udowodniono, że korzeń Ashwagandhy jako suplement diety dodaje energii i redukuje uczucie zmęczenia. Jej suplementacja może przyczynić się również do poprawy jakości nasienia (zwiększona ruchliwość plemników).
Ashwagandha
Sprawdź ofertę ziół sklepu zielarskiego Plantago! W ofercie znakomitej jakości korzeń cięty lub mielony Ashwagandhy!
Żeń-szeń indyjski, czyli popularna Ashwagandha. Co warto o niej wiedzieć?
Ashwagandha (łac. Withania somnifera), określana również jako indyjski żeń-szeń lub witania ospała, to roślina szeroko uprawiana w Indiach, ale powszechnie spotykana też w Iranie, Pakistanie, Afganistanie, Sri Lance i w Bangladeszu. Jako najpopularniejsze zioło w tradycyjnej medycynie ajurwedyjskiej przywraca naturalną równowagę organizmu, dodaje sił do życia, a także wzmacnia układ odpornościowy, jednocześnie poprawiając witalność i pobudzając do aktywności.
Krzew należy do rodziny psiankowatych – Solanaceae – i ma około 150 cm wysokości. Wydaje on żółtozielone lub zielonkawe kwiaty. Jego surowce lecznicze to jednak przede wszystkim korzeń, a także czerwone lub ciemnopomarańczowe owoce pod postacią „jagód”, które obudowane są w delikatnie zrośnięte działki kielicha.
Zielarze przygotowujący ten środek leczniczy w tradycyjnej formie preparują korzeń, a następnie mieszają z sokami reszty rośliny. Według botaników oddanych medycynie ajurwedyjskiej wówczas zioło zawiera w sobie największą dawkę substancji leczniczych.
Ashwagandhę możesz nabyć tutaj.
Działanie i właściwości żeń-szenia indyjskiego. Co daje spożywanie Ashwagandhy? Pozytywny wpływ na organizm
Stosowanie witanii ospałej (Withania somnifera) niesie ze sobą wiele korzyści zdrowotnych. Roślina ta ma działanie adaptogenne. Oznacza to, że Ashwagandha normalizuje i usprawnia różne funkcje organizmu, nie niosąc przy tym żadnych działań niepożądanych. Wzmacnia m.in. układ immunologiczny, zapobiegając jego osłabieniu np. przy stosowaniu leków. Poza tym reguluje też układ hormonalny, oddziałuje na układ krwionośny, ma działanie przeciwcukrzycowe, poprawia funkcjonowanie układu oddechowego, wspomaga pracę nerek, wątroby i trzustki, a także działa moczopędnie, zwiększając wydalanie sodu z organizmu.
Dodatkowo wykazuje pozytywne działanie w zakresie zwiększenia wydolności fizycznej i wzmacniania tkanki mięśniowej, wskutek czego polecana jest sportowcom. Kobiety zainteresować mogą natomiast jej właściwości odmładzające, choć poza spowalnianiem procesów starzenia przyjmowanie witanii ospałej przeciwdziała też siwieniu włosów. Ashwagandha może także wspomagać proces odchudzania.
Odrębny akapit poświęcić trzeba układowi nerwowemu. Żeń-szeń indyjski dzięki zawartym w sobie związkom z grupy glikowitanolidów (witanozydów i sitoindozydów) wycisza i uspokaja, działając jako środek antystresowy. Witania ospała z powodzeniem wykorzystywana jest więc do leczenia depresji i innych zaburzeń układu nerwowego, poleca się ją osobom zmagającym się z chronicznym stresem. Łagodzi zaburzenia nerwicowe, fobie, objawy zespołu ADHD, lęki, a zarazem wspomaga leczenie chorób psychicznych, maniakalno-depresyjnych, schizofrenii czy psychozy alkoholowej.
Ashwagandha – skład. Co kryje w sobie korzeń żeń-szenia indyjskiego?
Ashwagandha zawiera w sobie:
- Witanolidy – to grupa organicznych związków chemicznych występujących w roślinach o wysokiej aktywności biologicznej. Do najpopularniejszych przedstawicieli tej klasy należą witanolid D i witanolid A;
- Fitosterole – znane są m.in. z działania przeciwzapalnego, przeciwbakteryjnego i przeciwutleniającego. Hamują rozwój raka prostaty, jajnika, okrężnicy, piersi czy płuc;
- Kumaryny – kumaryna i jej pochodne wykazują silne działanie przeciwbakteryjne i przeciwgrzybicze, mają również ogólne działanie przeciwzapalne. Mogą pomóc w zmniejszaniu obrzęków czy zaczerwienienia.
Powszechnie stosowana w medycynie ajurwedyjskiej Ashwagandha zawiera ponadto fenolokwasy, alkaloidy oraz związki z grupy glikowitanolidów – witanozydy i sitoindozydy.
Stosowanie żeń-szenia indyjskiego. Roślina wykorzystywana w suplementach diety
Ashwagandha jest na rynku dostępna w kilku formach – rozdrobnionego, mielonego korzenia lub kapsułek, choć o wiele lepsze efekty daje regularne spożywanie korzenia Ashwagandhy w pierwszej ze wspomnianych form. Można też pić herbatki i napary przygotowane z suszonego korzenia witanii ospałej.
Najczęstszym i najbardziej spopularyzowanym sposobem przyjmowania Ashwagandhy jest forma kapsułek. W sklepach zielarskich i aptekach można znaleźć różne suplementy diety oraz preparaty zawierające korzeń Ashwagandhy. Jednak równie dobrze można spożywać proszek Ashwagandhy, a także herbatę z żeń-szenia indyjskiego.
- Ashwagandha w proszku
Proszek z korzenia Ashwagandhy jest zwykle przyjmowany z wodą lub mlekiem. Można go również mieszać z jogurtem lub innymi pokarmami! Proszek można też dodawać do smoothies, soków lub innych napojów. Ma łagodny smak, dzięki czemu nie trzeba się obawiać, że żeń-szeń indyjski zepsuje przyjemność z picia ulubionego napoju.
- Herbata z Ashwagandhy
Przygotowuje się ją z wrzącej wody i dodanego do niej 1–2 g suszonego korzenia Ashwagandhy. Należy ją pić powoli, bez pośpiechu, tak jak filiżankę kawy. Herbatę można posłodzić miodem lub stewią, jeśli jest taka potrzeba. Smak jest łagodny, może być delikatnie gorzki, ale nie jest przy tym nieprzyjemny. Napar zaleca się pić 2 lub 3 razy dziennie. Zacząć można jednak od dawek mniejszych – 500 mg 1–2 razy w ciągu dnia.
Ashwagandha – czy wywołuje jakieś skutki uboczne?
Withania somnifera ma szerokie zastosowanie i nie niesie działań niepożądanych, choć nie do końca jasne jest jej działanie na kobiety w ciąży. Może ona wykazywać słabe działanie poronne, tak więc zrezygnować z niej powinny kobiety spodziewające się dziecka. Szczególną ostrożność muszą też zachować osoby zażywające barbiturany, do których zaliczamy leki nasenne, znieczulające oraz przeciwpadaczkowe. W ich przypadku zażywanie Ashwagandhy może być niewskazane.
Nie potwierdzono, aby stosowanie Ashwagandhy miało powodować uciążliwe skutki uboczne czy uzależniać, nie ma więc – oprócz podanych powyżej przypadków – przeciwwskazań do jej stosowania.