Boldo
Rodzina: Monimiaceae Rodzaj: Peumus Gatunek: boldus Synonimy: Boldea fragrans, Peumus fragrans Inne nazwy: boldo, boldus, boldoa, boldina, boldu, baldina, molina…
Rodzina: Monimiaceae
Rodzaj: Peumus
Gatunek: boldus
Synonimy: Boldea fragrans, Peumus fragrans
Inne nazwy: boldo, boldus, boldoa, boldina, boldu, baldina, molina
Surowiec: liść cięty boldo
Boldo (Peumus boldus) jest wolno rosnącym, krzewiastym, wiecznie zielonym drzewem, które osiąga 6-8 m wysokości. Boldo występuje w andyjskich regionach Chile i Peru. Bywa często uprawiane we Włoszech, Maroku i Brazylii. Często stosowany na terenie USA i KANADY ze względu na swoje lecznicze właściwości. Liście tej rośliny cenione ze przede wszystkim ze względu na kojące działanie w przypadku problemów układu pokarmowego, problemów związanych z nieprawidłową sekrecją żółci. Posiada jednak szereg innych leczniczych zastosowań.
Działanie:
Wiele różnych badań nad boldyną – głównym składnikiem boldo wykazało ochronne działanie w stosunku do wątroby, a także działanie stymulujące produkcję żółci w wątrobie. Boldo stymuluje również trawienie, zwiększając wydzielanie soków żołądkowych oraz stymuluje produkcję żółci i jej wydzielanie w pęcherzyku żółciowym. W innych badaniach laboratoryjnych boldyna wykazywała działanie moczopędne, przeciwgorączkowe i właściwości przeciwzapalne, a także zdolność do zmniejszenia nadmiaru kwasu moczowego.
W badaniach na zwierzętach boldyna wykazywała oddziaływanie przeciwzapalne i przeciwskurczowe, jak również zdolność do ochrony przed uszkodzeniami jelita grubego. Badania udowodniły również działanie hamujące agregację płytek krwi.
Skład:
Boldo zawiera boldyna, ascaridol, benzaldehyd, boldoglucyna, octan bornylu, 1,8-cyneol, coclauryna, kumaryny, cuminaldehyd, 2-decanon, 6 () -7 dehydroboldyna, diethylphthalate, eugenol, farnesol, fenchon, gamma-terpinen, 2-heptaone, isoboldyna, kaempferol, laurolitsine, laurotetainina, norboldyna, norisocorydyna, pachycarpine, P-cymen, P-cymol, pro-nuciferyna, 2-octanon, reticulina, rhamnozydy, sabinene, sinoacutine, terpinoline, tymol, trans verbenol, 2-tridecanone i 2-undecanone.
Zastosowanie:
kamienie żółciowe
stymulant pęcherzyka żółciowego (stymulacja wytwarzania żółci)
wzmocnienie funkcji wątroby (odtruwa wątrobę)
zaburzenia funkcjonowania przewodu pokarmowego (wrzody, powolne trawienie, brak żółci, niestrawność)
choroby jelita grubego (zapalenie jelita grubego, nieszczelne jelita, zaparcia, zespół jelita drażliwego)
pasożyty układu pokarmowego,
przywry wątrobowe
Właściwości i działanie udokumentowane przez badania :
poronne, antyoksydacyjne, przeciwpasożytnicze, przeciwskurczowe, przeciwzapalne, pobudzające trawienie, moczopędne, przeciwgorączkowe, gastroprotekcyjne, hepatoprotekcyjne, zwiotczające mięśnie, inhibitor agregacji płytek krwi, rozluźnia naczynia krwionośne, pobudzająca wydzielanie żółci z wątroby i pęcherzyka żółciowego, przeciwpasożytniczne
Właściwości i działanie udokumentowane przez tradycyjne zastosowanie:
przeciwbólowe , odtruwające wątrobę i nerki, oczyszczające krew, wzmacniające serce, wiatropędne,
przeczyszczające
Dawkowanie:
Tradycyjnie stosuje się:
Napar z liści: 1/2 szklanki 1 – 2 razy dziennie w przypadku problemów trawiennych lub w celu oczyszczenia wątroby.
Nalewka alkoholowa: 2-4 ml 1- 2 razy na dobę /nalewkę należy sporządzić w proporcji 4:1 ( 4 części wódki 1 część ziela )
Środki ostrożności:
Boldo wykazuje działanie poronne. Pod żadnym pozorem nie należy stosować boldo w trakcie ciąży i karmienia piersią. Substancje aktywne zawarte w boldo mają tendencje do rozrzedzania krwi dlatego nie należy stosować liści boldo w przypadku problemów z krzepliwością krwi ( np. hemofilia ). Może nasilać działanie leków przeciwzakrzepowych np. warfaryny. Badania in vivo potwierdzają ograniczanie aktywności niektórych leków i toksyn metabolizowanych w wątrobie, zmniejszając tym samym okres ich półtrwania.
Boldo działa moczopędnie w przypadku długotrwałego stosowania.
You must be logged in to post a comment.