Zielarskie Centrum Wiedzy

Bylica roczna (Artemisia annua) wykorzystanie w fitoterapii

bylica roczna wiki

Bylica roczna (Artemisia annua) to gatunek roślin z rodziny astrowatych (Asteraceae).

Jej synonimy to m.in.: Artemisia chamomilla, Artemisia carvifolia, Artemisia apiacea, Artemisia japonica, Artemisia capillaris, Artemisia scoparia. Inne nazwy: ching hao, sweet wormwood, qing hao, sweet annua, sweet sagewort, sweet annie, worm wood. Bylica roczna pochodzi z południowo-wschodniej Europy i zachodniej Azji. Z czasem rozprzestrzeniła się na pozostałe rejony Europy, Iran, Afganistan, Pakistan, południową Rosję, Indie, południowe Chiny oraz Kanadę, a także Stany Zjednoczone.

W Polsce jest dość rzadka; występuje głównie w południowych regionach kraju, w niektórych miejscach tylko okazjonalnie, nieco częściej na Górnym Śląsku i Lubelszczyźnie. Bylica roczna jest rośliną ruderalną. Rośnie na poboczach dróg, terenach kolejowych, rumowiskach, na nieużytkach.

Bylica ta jest rośliną jednoroczną. Kwitnie od czerwca do lipca. Dorasta do wysokości nawet 2-3 metrów. Jej łodygi z czasem zmieniają barwę z zielonej na czerwono-brązową. Liście ułożone są naprzemianlegle, a kwiaty są drobne, zielono-żółte, w formie zwisających koszyczków.

Charakterystyczne liście z jamkami mają kolor jasnozielony. Co ciekawe, delikatny aromat bylicy nie pochodzi z jej kwiatów, ale właśnie z liści. Owocem jest długa, odwrotnie jajowata i nieco spłaszczona niełupka.

Zakorzeniona tradycja, a współczesność

Już w znalezionym chińskim grobowce datowanym na 168 rok p.n.e. znaleziono pierwsze wzmianki na temat bylicy rocznej. Natomiast pierwsze informacje o jej stosowaniu przeciwko „gorącej i zimnej gorączce”, czyli malarii pochodzą z 341 roku n.e. W latach 60. XX wieku Bylica stała się obiektem szerszego zainteresowania naukowców. Wtedy właśnie pilnie poszukiwano skutecznego leku na malarię. Nowe metody ekstrakcji umożliwiły wyizolowanie substancji czynnych- artemizyny i jej pochodnych , z których powstały leki syntetyczne na malarię.

Praca zespołu naukowców za to odkrycie została uhonorowana Nagrodą Nobla w dziedzinie medycyny w 2015r.

Współczesna wiedza naukowa potwierdza, że związki aktywne z bylicy mają właściwości: przeciwbakteryjne, przeciwmalaryczne, przeciwpasożytnicze, przeciwwirusowe, przeciwnowotworowe. Są w stanie skutecznie pomagać w leczeniu także przy chorobach pasożytniczych i odkleszczowych. Bylica roczna to immunomodulator, antagonista wapnia, który w warunkach in vitro jest w stanie eliminować krętki i zarodźce. Wykazuje także szerokie spektrum działania przeciw grzybom atakującym skórę, włosy i paznokcie.

Bylica – główne zastosowania

  • grypa
  • koinfekcje boreliozy
  • gorączka, dreszcze
  • infekcje, stany zapalne, zapalenie oskrzeli
  • choroby pasożytnicze, wspomaga eliminację pasożytów (kokcydioza) u zwierząt hodowlanych (drób, bydło, kozy)
  • grzybice, toczeń
  • wspomagająco podczas białaczki
  • wspomagajaco oczyszczanie skóry
  • jako odstraszacz (repelent) na owady

Surowcem farmaceutycznym jest ziele cięte. Zapraszamy do kupna produktu – Artemisia annua (Bylica roczna).

Bogactwo substancji czynnych

Składniki aktywne:

  • seskiterpenoid artemizyna (artemisinin) i jego pochodne – artesunat, artemer
  • kumaryny
  • flawony
  • flawonole
  • kwasy fenolowe
  • fitosterole
  • polisacharydy
  • sole nieorganiczne – potasu, selenu i azotu

Sposób użycia:

Przepis na napar

1 łyżeczkę liści (5 g) zalać szklanką wody o temperaturze 70°C (nie wrzącej), pozostawić na 1 godzinę, następnie przecedzić.

Przepis na nalewkę

1 część ziela (np. 100 g) należy zalać 3 częściami alkoholu o mocy 50% – 60%. Odstawić w zamkniętym szklanym pojemniku na minimum 2 tygodnie, od czasu do czasu potrząsając.

Sposób użycia wg. protokołu Buhnera

Buhner zaleca stosowanie bylicy rocznej w dawkach: 500 mg ( 1 kapsułka) dwa razy dziennie lub też jedną trzecią łyżeczki ziela sypkiego dwa razy dziennie przez okres 30-40 dni.

Środki ostrożności

Nie stosować w ciąży i w czasie karmienia piersią.

Skutki uboczne

Wysokie dawki mogą wywoływać zaburzenia żołądkowo-jelitowe, jak wymienione poniżej: nudności, utrata apetytu, bolesne skurcze, biegunka oraz wymioty. Bardzo wysokie dawki ( 5000 mg artremizyniny na dzień przez 3 dni) powodowały zapalenie wątroby. Ustępuje ono po odstawieniu surowca.

Autor: Karina Rudzka

Źródło:

  • http://www.herbs2000.com/herbs/herbs_artemisia.htm
  • https://www.mmv.org/sites/default/files/uploads/docs/publications/Malaria_Book_3.pdf
  • http://alternativehealing.org/qing_hao.htm
  • https://buhner.pl/ziola/bylica-roczna-ang-artremisia-lac-artemisia-annua/
  • http://www.gronkowiec.pl/paraprotex_sklad_wormseed.html
  • https://www.degruyter.com/downloadpdf/j/jppr.2010.50.issue-1/v10045-010-0014-4/v10045-010-0014-4.pdf
  • https://nootriment.com/pl/artemisia-annua-benefits/

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *