Drapacz (Cnicus benedictus)
Rodzina: astrowate (łac. Asteraceae)Rodzaj: (łac. Carduideae)Gatunek: drapacz (łac. Cnicus benedictus)Surowiec: zieleInne nazwy: oset błogosławiony, chaber lekarski, benedyktynek Drapacz jest jednoroczną rośliną z rodziny astrowatych. W środowisku…
Rodzina: astrowate (łac. Asteraceae)
Rodzaj: (łac. Carduideae)
Gatunek: drapacz (łac. Cnicus benedictus)
Surowiec: ziele
Inne nazwy: oset błogosławiony, chaber lekarski, benedyktynek
Drapacz jest jednoroczną rośliną z rodziny astrowatych. W środowisku naturalnym możemy go spotkać w obrębie basenu Morza Śródziemnego, w Polsce zaś, jest rośliną uprawną. Dorasta do ok. 40 cm, jego łodygi pokrywają charakterystyczne, lepkie włoski, a liście zakończone są drobnymi kolcami. Kwiaty są koloru żółtego, rurkowate, zebrane w koszyczki. Najcenniejszym składnikiem ziela drapacza jest knicyna. Należy ona do grupy laktonów seskwiterpenowych, które oddziałują przede wszystkim na układ trawienny. Drapacz jest również bogatym źródłem fitosteroli, soli mineralnych, flawonoidów, olejku eterycznego.
Działanie i zastosowanie:
Ziele drapacza pozytywnie wpływa na funkcjonowanie układu pokarmowego i może być stosowane przy wszelkiego rodzaju problemach z nim związanych.
• pobudza produkcje soków trawiennych
• przyspiesza i poprawia perystaltykę jelit
• zwiększa produkcję żółci
• przyspiesza detoksykacje organizmu
• łagodzi wzdęcia i zaparcia
• wzmaga apetyt
• zmniejsza nadkwasotę
• działa przeciwbólowo
Właściwości i działanie udokumentowane przez badania:
Składniki bioaktywne, które znajdziemy w zielu drapacza, przede wszystkim knicyna, mają dobroczynny wpływ na pracę całego układu pokarmowego. Wzmagają wydzielanie soków trawiennych i żółci, poprawiają pracę jelit. Ponadto przeciwdziałają zaparciom, regulują wypróżnianie i poprawiają apetyt. Spożywanie ziela drapacza pomaga zwalczać bakterie, takie jak Staphylococcus aureus i Staphylococcus faecalis. Ma również zdolność łagodzenia stanów zapalnych i podrażnień błony śluzowej żołądka. Napar z ziela drapacza może być również stosowany do przemywania ran
i owrzodzeń na skórze, przyspiesza ich gojenie oraz zapobiega ich zainfekowaniu.
Właściwości i działanie udokumentowane przez tradycyjne zastosowanie:
Ziele drapacza od dawien dawna jest cenione i stosowane w medycynie ludowej różnych krajów. Przede wszystkim, jako remedium na problemy trawienne. Zalecano go również jako środek oczyszczający krew i moczopędny. Stosowano do leczenia chorób żołądka, trzustki, wątroby, a nawet nowotworów. Nazywano go ostem błogosławionym, ze względu na skuteczne i szybkie działanie.
Dawkowanie:
Napar : (1-2 łyżeczki surowca zalać szklanką gorącej wody, odstawić pod przykryciem na kwadrans) Spożywać 2-3 szklanki dziennie
Odwar: (4 łyżki stołowe zalać 1 litrem wody i gotować na wolnym ogniu przez 15-20 minut), pić po jednej szklance 3 razy na dzień.
Napar i odwar mogą być stosowane również zewnętrznie do okładów na owrzodzenia i rany.
Można spożywać bezpośrednio samo mielone ziele w ilości do 3g/dzień. Należy popić je dużą ilością wody.
Przeciwwskazania i możliwe działania niepożądane:
Kobiety w ciąży i karmiące piersią nie powinny spożywać ziela drapacza. Nie należy również spożywać ilości większej, niż zalecana. Może wywołać biegunkę lub wymioty.
Źródła:
http://rozanski.li/582/herba-cardui-benedicti-ziele-drapacza-lekarskiego/http://biedronkowo.info/index.php/zielnik/wykaz-zio-i-rolin-leczniczych/108-drapacz-lekarski-cnicus-benedictus-l.htmlhttp://eprzyprawy.blogspot.com/2015/02/oset-lekarski-czyli-drapacz-lekarski.html
You must be logged in to post a comment.