Gwajakowiec (Guaiacum sanctum, Guaiacum officinale)
Rodzina: parolistowate (łac. Zygophyllaceae) Rodzaj: gwajakowiec (łac. Guaiacum) Gatunek: gwajakowiec lekarski (łac. Guaiacum sanctum Synonimy: gwajak Inne nazwy: drzewo gwajakowe,…
Rodzina: parolistowate (łac. Zygophyllaceae)
Rodzaj: gwajakowiec (łac. Guaiacum)
Gatunek: gwajakowiec lekarski (łac. Guaiacum sanctum
Synonimy: gwajak
Inne nazwy: drzewo gwajakowe, gwajak właściwy, drewno życia, lignum vitae wood, holywood, palo santo
Surowiec: drewno gwajkowca
Skład: lignany, kwasy organiczne, fenole, terpenoidy, gwajakol
Gwajakowiec to roślina pochodząca z Ameryki Środkowej. Dorasta do ok. 12 m. Jego liście mają jasnozielony kolor, o charakterze pierzastolistnym – złożone z kilku mniejszych. Kwiaty błękitne lub fioletowe, a owoce stanowi żółta torebka z czarnymi nasionami w czerwonej otoczce. Drewno gwajakowca uważane jest za jedno z najtwardszych i wykorzystywane jest w różnych dziedzinach przemysłu.
Działanie i zastosowanie:
Składniki bioaktywne, jak np. lignany (gwajakol), zawarte w żywicy drewna gwajakowego, wspomagają funkcjonowanie i prawidłowy rozwój kości i stawów. Regulują pracę jelit.
Mają działanie wykrztuśne i ułatwiające oddychanie.
• stany zapalne górnych i dolnych dróg oddechowych
• wspomagająco przy leczeniu kaszlu
• ułatwia oddychanie
• stymulacja prawidłowej pracy jelit
• regulacja funkcjonowania układu trawiennego
• poprawa funkcjonowania stawów
• wspomaga prawidłowy wzrost kości
• przeciwbólowo w bólach stawów, mięśni, kości
• redukuje obrzęki
Właściwości i działanie udokumentowane przez badania:
Drewno gwajakowe zawiera ok. 22% żywicy, która jest źródłem lignanów (gwajakolu), wspierających prawidłowe funkcjonowanie całego organizmu. Gwajakol zmniejsza m.in. lepkość wydzielin w organizmie, działa odkażająco, uniemożliwia rozwój bakterii oraz grzybów. Zwalcza pasożyty skórne oraz te bytujące w układzie pokarmowym. Ma silne działanie przeciwbólowe. Szczególne walory prozdrowotne wykazuje w leczeniu grypy, zapaleniu migdałków, krtani, oskrzeli i anginie. Zawarta w żywicy gwajacyna ma również działanie moczopędne, napotne, odkażające i przyspieszające przemianę materii. Nalewka na bazie drewna gwajakowego może być zarówno spożywana, jak i wcierana w zmienione chorobowo miejsca – działa przeciwreumatycznie, zmniejsza ból i obrzęki.
Właściwości i działanie udokumentowane przez tradycyjne zastosowanie:
Drewno gwajakowca było wykorzystywane już w czasach prekolumbijskich jako lek na kiłę. Jednak przede wszystkim ceniono sporządzane na jego bazie nalewki, jako środek przeciwreumatyczny i przeciwartretyczny. Już przed wiekami korzystano z prozdrowotnej mocy zawartych w nim olejków eterycznych i składników żywicznych. Przechowywano je drobnozmielone w szczelnie zamkniętych, ciemnych słojach, aby nie traciło swoich właściwości w kontakcie ze słońcem lub powietrzem. Nazywane było drzewem życia lub świętym drzewem. Wzmianki o gwajakowcu, jego niezwykłej mocy uzdrawiającej i receptury z jego wykorzystaniem odnaleziono w księgach z XVI/XVII wieku.
Dawkowanie:
Odwar: 1 łyżeczkę surowca zalać 500 ml wody i gotować powoli przez 10 minut. Następnie odstawić na pół godziny i odcedzić). 1 szklanka 2 razy na dzień.
Nalewka: (surowiec zalać spirytusem 80-90% w proporcji 1:3, po tygodniu odcedzić) 1 łyżeczka 3 razy na dzień lub wcierać w bolące miejsca.
Przeciwwskazania i możliwe działania niepożądane:
Ze względu na brak odpowiednich badań nie zaleca się kobietom w ciąży i karmiącym piersiom. Nie może być spożywany przez osoby z wrzodami żołądka i dwunastnicy.
Źródła:
https://pl.wikipedia.org/wiki/Gwajakowiec_lekarski#Zastosowanie
http://rozanski.li/1737/lignany-w-ziolach-i-ich-znaczenie/
You must be logged in to post a comment.