Spis treści

Kwiat głogu (Flos Crataegi) – w medycynie ludowej stosowano napar z kwiatów do leczenia chorób układu krążenia, a także w przypadku chorób skóry, chorób metabolicznych i układu moczowego. Odwar i alkoholowe wyciągi z głogu mają właściwości przeciwbakteryjne w stosunku do Shigella sonneni , Shigella flexneri, Escherichia coli czy Proteus vulgaris
Składniki aktywne kwiatów głogu:
flawonoidy katechiny, procyjanidyny (B2, B5), fenolokwasy, pentacykliczne trójterpeny, 2-alfa-hydroksyoleanolowy, aminy, acetylocholina, cholina, alkiloaminy, poliaminy; guanina kwas moczowy, żelazo, adenina, adenozyna,fosfor, wapń, fruktoza, fitosterole
Zastosowanie głogu:
- dusznica bolesna
- niemiarowość serca
- choroba wieńcowa
- nadciśnienie
- miażdżyca
- zaburzenia krążenia obwodowego i mózgowego
- hiperlipemia
- cukrzyca
- skazy naczyniowe
- otyłość
Działanie głogu:
wodno alkoholowe wyciągi działają korzystnie na naczynia krwionośne, rozszerzają naczynia wieńcowe, przeciwdziałają arytmiii, obniżąją ciśnienie tętnicze, lipidy oraz cholesterol
poprawia trawienie i działa rozkurczowo, dostarcza prowitaminę A, C, P i z grupy B. flawonoidy i fenole hamują stany zapalne i łagodzą objawy alergii.
Dawkowanie głogu:
Napar: 1 łyżkę rozdrobnionego surowca należy zalać szklanką wrzącej wody lub wrzącego mleka, następnie odstawić na 20-30 minut pod przykryciem. Przed wypiciem przecedzić, do smaku można dodać miodu. Przyjąć w dwóch porcjach w ciągu dnia. Minimalna kuracja trwa 3 miesiące.
Nalewka: przygotowujemy 100 g surowca na 300 g ciepłego alkoholu 40% . Raz – dwa razy dziennie od 5 -10ml. Można wymieszać z miodem w proporcji 1:1