Rodzina: jaskrowate (łac. Ranunculaceae) Rodzaj: czarnuszka (łac.Nigella) Gatunek: czarnuszka siewna (łac. Nigella sativa) Inne nazwy: Nigella indica, cz arny kumin, czarny sezam, Surowiec: ziarno czarnuszki
Opis rośliny:
Czarnuszka siewna należy do rodziny jaskrowatych. Występuje w rejonie Morza Śródziemnego oraz na zachodzie Azji. Dorasta do ok 30-40 centymetrów. Jej kwiaty mogą przybierać różne barwy – niebieskie, zielone, białe, żółte. W ich miejsce pojawiają się mieszki owocowe, w których znajdują się ziarna.
Czarnuszka jest jedną z najstarszych roślin wykorzystywanych w celach zielarskich oraz przyprawowych. Dawniej sporządzano z niej również kosmetyki. Czarne jak smoła owoce czarnuszki kryją w sobie wiele cennych dla naszego zdrowia składników – saponiny, olejek eteryczny, alkaloidy, tymochinon, kwercetynę, aminokwasy, olej.
Właściwości i tradycyjne zastosowanie:
W medycynie tradycyjnej czarnuszkę stosowano na wiele różnych schorzeń, m.in. na wszelkiego rodzaju dolegliwości układu trawiennego, moczowego, do wspomagania pracy wątroby, w cukrzycy. A także chorób skórnych, np. przy pokrzywce, trądziku, łuszczycy. Czarnuszka działa przeciwzapalnie, a okłady z naparu z jej ziaren zalecano osobom cierpiącym na reumatyzm lub do przemywania wszelkich zranień, poparzeń czy owrzodzeń. Panie stosowały czarnuszkę do pielęgnacji skory, włosów i paznokci.
Jako jedni z pierwszych niezwykłe właściwości czarnuszki wykorzystywali starożytni Egipcjanie. Ziarna tej rośliny znaleziono w grobowcu Tutenchamona, a według podań, podobno stosowała je również słynąca z niezwykłej urody Kleopatra. Znali ją również w starożytnej Grecji i w Rzymie, a w średniowieczu bardzo często była uprawiana w ogrodach przyklasztornych. Z nasion czarnuszki przygotowywano napar – 1-2 łyżeczki nasion na szklankę gorącej wody. Można je również stosować jako dodatek do ulubionej herbaty czy kawy.
Przeciwwskazania:
Czarnuszki nie powinny stosować kobiety w ciąży i karmiące piersią.