Hibiskus (łac. Hibiscus sabdariffa) – płatki
Rodzina: malwowate (łac. Malvaceae)
Rodzaj: hibiskus (łac. Hibiscus)
Gatunek: hibiskus (ketmia szczawiowa) (łac. Hibiscus sabdariffa)
Synonimy: ketmia
Surowiec: płatki hibiskusa
Inne nazwy: zioło faraonów, malwa tropikalna, roselle, karkade
Skład: kwasy organiczne, flawonoidy, antocyjany, kwas protokatechowy, polisacharydy, olejki eteryczne
Opis hibiskusa:
Odmian hibiskusa opisano około dwustu. Jest to roślina z rodziny malwowatych o intensywnie ubarwionych kwiatach. Mają one podłużny, kielichowaty kształt. Najpopularniejsze są czerwono-fioletowe, ale znane są odmiany o ukwieceniu białym, żółtym czy niebieskim. Kwiaty hibiskusa są cenionym surowcem zielarskim. Hibiskus dziko występuje w rejonach tropikalnych, głównie w Afryce, chociaż obecnie jest przede wszystkim rośliną uprawną do celów zielarskich i dekoracyjnych.
Właściwości i tradycyjne zastosowanie:
Dzięki zawartości polisacharydów, napar z płatków hibiskusa może być sprzymierzeńcem w infekcjach. Hibiskus pobudza do pracy układ immunologiczny. Regularnie spożywany pomaga ustabilizować funkcjonowanie układu krwionośnego, usprawnia pracę jelit, przyspiesza metabolizm. Może być również stosowany do codziennej pielęgnacji skóry, jako źródło cennych składników odżywczych. Jest również bogatym źródłem wapnia, witaminy C i soli mineralnych. Napar z hibiskusa pomaga obniżyć ciśnienie krwi. Flawonoidy wspierają procesy przeciwzapalne, a antocyjany wspomagają pracę wątroby. Może pomóc usprawnić perystaltykę jelit. Hibiskus jest kwiatem wykorzystywanym szczególnie przez medycynę naturalną krajów muzułmańskich i w Indiach. Jest niezwykle cenioną rośliną, a napar z hibiskusa spożywany jest podczas najważniejszych uroczystości. Na jego bazie produkowane są również liczne produkty wykorzystywane w tamtejszej kosmetyce. Jest także cenionym surowcem w kuchni orientalnej.
Przeciwwskazania do stosowania:
Ostrożność powinny zachować kobiety w ciąży i karmiące piersią.
Źródła: