Inne nazwy: głowacz, łopuch, rzep, topień
Surowiec: korzeń łopianu
Łopian jest rośliną stosowaną w medycynie naturalnej już od stuleci. Wykorzystywano go przede wszystkim ze względu na właściwości moczopędne i korzystne oddziaływanie na układ trawienny. Łopian był również doceniany i stosowany do wyrobu kosmetyków do pielęgnacji skóry i włosów.
Łopian większy to dwuletnia bylina, przedstawiciel rodziny astrowatych. Powszechnie występuje w Europie, a także w Chinach, Japonii, na Syberii i w Himalajach. Spotkamy go na łąkach, obrzeżach lasu, nieużytkach, a także w przydomowych ogródkach. Łopian ma duże liście, zielone z góry i szare od spodu, prostą łodygę, na której szczycie pojawiają się purpurowo czerwone kwiaty.
Surowcem wykorzystywanym w medycynie naturalnej jest korzeń łopianu. Przygotowuje się z niego przede wszystkim odwary i nalewki. Korzeń łopianu zawiera fitosterole, olejki eteryczne, gorycze, kwasy, białka oraz sole mineralne, m.in. siarki i fosforu. Mają one dobroczynny wpływ na funkcjonowanie naszego organizmu.
Napar z korzeni łopianu działa żółcio- i moczopędne, przyspiesza procesy przemiany materii i ułatwia usuwanie z organizmu substancji szkodliwych lub trujących. Łagodzi dolegliwości związane z nieżytem żołądka, zmniejsza wydzielanie soku żołądkowego. Specyfiki można stosować zewnętrznie do przemywania skóry lub płukania włosów. Łopian wspomaga walkę z łupieżem i nadmiernym łojotokiem skóry głowy.
Przeciwwskazania:
Niewskazany dla kobiet w ciąży i karmiących piersią. Ostrożność powinny zachować osoby mające problemy z krzepliwością krwi oraz chorujące na cukrzycę (łopian obniża poziom cukru we krwi).
https://pl.wikipedia.org/wiki/%C5%81opian_wi%C4%99kszy
http://www.medonet.pl/zdrowie,lopian---opis--wlasciwosci--zastosowanie,artykul,1728750.html
L.M.Krześnia, Apteczka ziołowa, Wyd. Sport i Turystyka, Warszawa 1986 r., s.58-60
Cynamon cejloński - mielony 50g