Wszewłoga górska (łac. Meum athamanticum) – najcenniejsze ziele Św. Hildegardy z Bingen. Wspiera oczyszczanie organizmu, odtruwanie i rozgrzewanie. Wzmacnia, pobudza krążenie, stymuluje napotnie. Wykorzystuje się korzeń wszewłogi, a jego mielenie zwiększa przyswajalność.
Rodzina: selerowate (Apiaceae)
Rodzaj: wszewłoga
Gatunek: wszewłoga górska
Surowiec: korzeń wszewłogi
Opis rośliny:
Wszewłoga górska (łac. Meum athamanticum) - bylina z rodziny selerowatych występująca na terenie górzystych pasm Europy Zachodniej.
Korzeń wszewłogi zawiera substancje, takie jak: olejek eteryczny (0,5-1,2%), ftalidy, monoterpeny, poliacetyleny (falkarinon), ligustilid, żywice, kumarynowce (umbeliferon), kwas cynamonowy i jego estry, kwas ferulowy, kawowy.
Właściwości i tradycyjne zastosowanie wszewłogi górskiej:
Wszewłoga górska może korzystnie wpływać na pracę układu moczowego, zwiększając produkcję moczu i przyspieszając tym samym usuwanie z organizmu substancji szkodliwych. W ten sposób pomaga oczyszczać organizm. Wzmacnia, pobudza krążenie, wspomaga rozgrzewanie i potliwość. Wspomaga procesy trawienne i pomaga uregulować wypróżnienia. Ponadto korzeń wszewłogi wspiera organizm w walce ze zbyt wysoką temperaturą ciała, a także wzmacnia jego reakcje odpornościowe. Wszewłoga stanowi jedną z ulubionych roślin św. Hildegardy z Bingen. Hildegarda jest autorką receptury oczyszczającego i wzmacniającego miodu gruszkowego z dodatkiem korzenia tej interesującej rośliny. Wszewłoga górska posiada bardzo charakterystyczny, słodki zapach. Surowcem zielarskim jest przede wszystkim korzeń, ale również owoce i ziele. Używana była do likierów, miodów oraz nalewek.
Przeciwwskazania do stosowania wszewłogi górskiej:
Ciąża oraz okres karmienia piersią.
