Dziurawiec Lekarski (Hypericum perforatum)
Rodzina: Dziurawcowate Rodzaj: Dziurawiec Gatunek: Dziurawiec lekarski Synonimy: Hypericum perforatum Inne nazwy: ziele świętojańskie, ziele Świętego Jana, dziurawiec pospolity, ruta…
Rodzina: Dziurawcowate
Rodzaj: Dziurawiec
Gatunek: Dziurawiec lekarski
Synonimy: Hypericum perforatum
Inne nazwy: ziele świętojańskie, ziele Świętego Jana, dziurawiec pospolity, ruta polna,
krzyżowe ziele, arlika, przestrzelon, dzwonki Panny Marii, dzwoniec, krew Matki Bożej,
krew Pana Jezusa, krewka, krzyżowe ziele
Dziurawiec jest rośliną, którą naturalnie spotkać można na wszystkich kontynentach.
Występuje w Europie, zachodniej Azji, północnej i południowej Afryce, Australii i Nowej
Zelandii, a także w obu Amerykach. Jest cennym surowcem zarówno w medycynie, jak i
rolnictwie, choć może też służyć jako roślina dekoracyjna. Nazwa „Ziele Św Jana”
wg niektórych pochodzi od Rycerzy św. Jana Jerozolimskiego, którzy używali ziela do
leczenia ran podczas wypraw krzyżowcyh. Inni zaś sugerują się tym, że dziurawiec
zakwita w dzień Św Jana (24czerwca). Zioło to zwiększa wrażliwość na promienie słoneczne, dlatego osoby go używające powinny unikać wystawiania ciała na słońce.
Główne zastosowanie:
- depresja
- obniżone samopoczucie
- lęki
- niepokój nerwowy
- zaburzenia trawienne
- wysoki poziom cholesterolu i cukru we krwi
- choroby skóry: odleżyny, liszaje, łuszczyca, oparzenia, owrzodzenia
- trudno gojące się rany
- trądzik
- rekonwalescencja
Skład:
- naftodiantrony(hiperycyna, pseudohiperycyna, hiperforyna, adhiperforyna)
- flawonoidy (hiperozyd, kwercytryna, izokwercytryna, rutyna, kaempferol, kwercetyna)
- garbniki
- kwas nikotynowy
- witamina C
- karoten
- cholina
- fitosterole (beta-sitosterol)
- flobafeny
- pektyny
- olejek eteryczny
Właściwości i działanie udokumentowane przez badania:
Ziele dziurawca cenione jest w fitoterapii głównie jako odpowiedź na choroby układu
nerwowego, działa on bowiem przeciwdepresyjnie i uspokajająco. Działanie to wykazuje
dzięki hamowaniu wchłaniania zwrotnego dopaminy, serotoniny, kwasu GABA, noradrenaliny i glutaminianu,zaś hiperycyna jest inhibitorem monoaminooksydazy (MAO). Poprawia samopoczucie,koi nerwy, działa adaptogennie, jest świetną receptą na stres i przywrócenie chęci do aktywnego życia. Wspomaga procesy uczenia się i zapamiętywania, a także odtwarzania informacji. Wpływa też na poprawę trawienia i przemianę materii, choć pomocna jest również w szybszym gojeniu się ran. Ziele działa antybakteryjnie i przeciwwirusowo, a także rozkurczowo na mięśnie gładkie. Olej obniża poziom cholesterolu i cukru we krwi.
Właściwości i działanie udokumentowane przez tradycyjne zastosowanie:
Dawniej dziurawiec stosowany był przede wszystkim jako środek przeciwbiegunkowy i
żółciopędny, poprawiający pracę układu pokarmowego, a także jako środek pobudzający
wydzielanie moczu. Kobiety stosowały ziele przy bolesnych miesiączkach i bólach głowy.
Polecany był w niestrawnośći, nieżycie żołądka, czy w chorobach wątroby. Starożytni Grecy wierzyli, że gałązki dziurawca odpędzą od nich złe duchy, niegdyś była atrybutem
egzorcystów.
Dawkowanie:
Napar: 2-3 łyżki ziela zalać 200ml wrzącej wody (20g/200ml). Pić małymi porcjami.
Intrakt: 1 część ziela zalać 10 częściami wrzącego alkoholu 40-70% (może być wino).
Pić po kieliszku raz dziennie.
Olej dziurawcowy: pić 1-2 łyżeczki dziennie.
Przeciwwskazania:
Nie łączyć z glikozydami naparstnicy, teofiliną, warfarinem i cyklosporynami – dziurawiec
obniża ich działanie.
Podczas używania dziurawca należy unikać światła słonecznego.
You must be logged in to post a comment.