Mięta pieprzowa (Mentha piperita)
Rodzina: jasnotowate (łac. Lamiaceae)Rodzaj: mięta (łac. Mentha)Gatunek: mięta pieprzowa (łac. Mentha piperita)Synonimy: mięta lekarskaInne nazwy: miętkiew, miętkiewa, ziele św. Jana, dobre ziołoSurowiec: liścieSkład chemiczny :olejki etyczne,…
Rodzina: jasnotowate (łac. Lamiaceae)
Rodzaj: mięta (łac. Mentha)
Gatunek: mięta pieprzowa (łac. Mentha piperita)
Synonimy: mięta lekarska
Inne nazwy: miętkiew, miętkiewa, ziele św. Jana, dobre zioło
Surowiec: liście
Skład chemiczny :olejki etyczne, mentol, flawonoidy, karoten, witamina A i C, rutyna
Mięta pieprzowa, należąca do rodziny jasnotowatych, jest gatunkiem powstałym najprawdopodobniej w XVII w. ze zmieszania mięty nawodnej i mięty zielonej. Jest to roślina o pokroju krzewiastym, dorastająca do ok. 90 cm. Łodyga jest gałęzista, wzniesiona z owłosionymi kantami. Liście zielone lub brunatno zielone, a kwiaty drobne, zebrane w kątach liści, różowe, czerwonawe lub liliowe.
Działanie i zastosowanie:
Liście mięty pieprzowej wykorzystywane są przede wszystkim przy problemach z układem pokarmowym. Mięta usprawnia pracę jelit, reguluje produkcję soku żołądkowego, pobudza wytwarzanie żółci. Działa wiatropędnie. Oprócz naparu z liści mięty, wytwarza się również olejek, który ma działanie przeciwbakteryjne i odkażające. Mięte stosuje się przy nieżytach nosa i stanach zapalnych górnych dróg oddechowych.
Działania ogólne:
• problemy trawienne (m.in. wzdęcia, biegunki, zaparcia)
• bolesne miesiączkowanie i PSM
• zapalenie oskrzeli
• nieżyt nosa
• trudno gojące się rany
• opryszczka
• świąd po ukąszeniu owadów
Właściwości i działanie udokumentowane przez badania:
Mięta pieprzowa stosowana jest przede wszystkim w profilaktyce i wspomaganiu leczenia chorób układu pokarmowego (wzdęcia, zaparcia, biegunki). Substancje zawarte w liściach mięty działają wspomagająco na pracę wątroby i produkcję żółci. Wspierają tym samym trawienie tłuszczów, dlatego też, spożywanie naparu z mięty zaleca się po ciężkostrawnych potrawach. Wykazano również jej działanie przeciwbólowe i rozkurczowe, w związku z tym polecana jest kobietom, które cierpią z powodu bolesnego miesiączkowania. Charakteryzuje ją również działanie wykrztuśne, pomaga oczyszczać oskrzela z zalegającej wydzieliny – duża zawartość mentholu. Składniki bioaktywne zawarte w liściach mięty pieprzowej, działają antybakteryjnie i ściągająco – wspomagają regenerację skóry, przyspieszają gojenie się ran, zwalczają opryszczkę itp. Może być stosowana do przemywania skóry i do robienia okładów.
Właściwości i działanie udokumentowane przez tradycyjne zastosowanie:
Chociaż gatunków mięty możemy zliczyć niemal trzydzieści, to właśnie mięta pieprzowa jest najbardziej popularnym środkiem wykorzystywanym od dawien dawna, przede wszystkim przy różnego rodzaju problemach z układem trawiennym. Znana była już w starożytności – w Grecji, Rzymie czy w Egipcie. Na bazie mięty sporządzano przede wszystkim napary i olejek. Wykorzystywano je przy zaparciach, biegunkach, niestrawnościach i innych dolegliwościach żołądkowo-jelitowych. Od wieków wykorzystywano ją również do celów kulinarnych i przypisywano jej moc przyciągania miłości.
Dawkowanie:
Napar : (1-2 łyżeczki surowca zalać szklanką gorącej wody, odstawić pod przykryciem na kwadrans) Spożywać 2-3 szklanki dziennie.
Miętę można również stosować jako dodatek do przygotowywanych potraw czy napojów, np. do herbaty.
Przeciwwskazania i możliwe działania niepożądane:
W ciąży i w okresie karmienia piersią napar z mięty pieprzowej powinien być stosowany w mniejszych ilościach i po konsultacji z lekarzem.
Źródła:
https://pl.wikipedia.org/wiki/Mi%C4%99ta_pieprzowahttps://www.miod-malina.pl/mieta-wlasciwosci-zastosowanie-odmiany.htmlhttp://espz.pl/materialy/aromatica.pdfhttp://rozanski.li/1078/mieta-mentha-w-medycynie-i-kosmetyce/
You must be logged in to post a comment.