Sasanka łąkowa

Rodzina: Ranunculaceae, jaskrowatych 

Gatunek: Pulsatilla pratensis

Synonimy: Pulsat Ulae herba

Inne nazwy: Anemone pratensis

Sasanka łąkowa rośnie dziko w niemal całej Europie. Cała jest pokryta długimi, białymi włoskami.

W ziołolecznictwie używa się tylko wysuszonego ziela sasanki, gdyż świeży surowiec zawiera silnie działającą protoanemoninę, która może spowodować podrażnienie 
i przekrwienie błon śluzowych i skóry, a w szczególnych sytuacjach wywołuje poważne zatrucie ustroju z objawami porażenia układu nerwowego (drgawki), czy podrażnienia nerek i narządów moczowo-płciowych.

Skład:
protoanemonina, saponiny trójterpenowe, olejek eteryczny,
glikozyd ranunkulina garbniki, fitosterole (beta-sitosterol). 
Glikozyd ranunkulina zawiera aglikon – protoanemoninę, o charakterze laktonu terpenowego.

Główne zastosowania:

• zaćma
• nerwice narządowe
• bezsenność
• reumatyzm
• napięcie przedmiesiączkowe, bolesne miesiączkowanie
• bóle głowy,bóle mięśni, nerwobóle
• suchy kaszel

Sasanka wykazuje działanie antybakteryjne i przeciwwirusowe. Przynosi ulgę w bólu. Działa lekko rozwalniająco i przeciwskurczowo. Ma również właściwości wykrztuśne i napotne.

Dawniej sasanka łąkowa stosowana była w celu łagodzenia obrzęku jąder, a wcierana w skórę przynosiła ulgę w stanach zapalnych.

Dawkowanie:

Napar sasankowy: 1 łyżeczkę ziela zalewamy szklanką wrzącej wody. Należy pić 200 ml 3 razy dziennie.

Nalewka: 1 część ziela zalewamy 5 częściami alkoholu 30-40%. Należy na 14 dni odstawić, a następnie przefiltrować. Pić 1/2 łżeczki 3 razy dziennie.

Przeciwwskazania:

Ziele sasanki nie powinno być stosowane podczas ciąży i laktacji. Astma, stan zapalny przewodu pokarmowego.
zapalenie nerek i pęcherza moczowego. Uczulenie na rośliny jaskrowate.

Żródła:

http://rozanski.li/185/sasanka-pulsatilla-u-tesciowej/https://pl.wikipedia.org/wiki/Sasanka_%C5%82%C4%85kowa